Κυκλάδες

Η Μύκονος είναι ένα νησί που ανήκει στο συγκρότημα των νησιών του Αιγαίου Πελάγους, που ονομάζονται Κυκλάδες, τα ελληνικά αυτά νησιά με την υψηλότερη επισκεψιμότητα και τη μεγαλύτερη φήμη. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Κυκλάδες το σύμπλεγμα των νησιών που σχημάτιζαν ένα νοητό κύκλο γύρω από το ιερό νησί της Δήλου. Ο κύκλος, που αρχίζει από το νησί της Κέας (Τζιας) και ολοκληρώνεται στο νησί της Άνδρου περιλαμβάνει τα νησιά: Αμοργό, Ανάφη, Σίκινο, Φολέγανδρο, Ίο, Σαντορίνη, Μήλο, Κίμωλο, Σίφνο, Σέριφο, Κύθνο, Σύρο, Τήνο, Μύκονο, Δήλο, Πάρο, Αντίπαρο, Νάξο και τις μικρές Κυκλάδες: Κουφονήσια, Σχοινούσα, Ηρακλειά και Δονούσα.

Το κλίμα των νησιών είναι ξηρό μεσογειακό, με λίγες βροχοπτώσεις και εξίσου λίγες καλλιεργημένες εκτάσεις. Στη γη τους ευδοκιμούν τα αμπέλια, οι συκιές και σε μερικά εδάφη οι ελιές.

Η αρχιτεκτονική των Κυκλάδων είναι κατά κανόνα η τυπική αρχιτεκτονική του Αιγαίου (Αιγαιοπελαγίτικη). Τα κατάλευκα σπιτάκια, με τα σοκάκια και τα μπαλκόνια τους, τα στεναδάκια με τα σοβαντισμένα πεζούλια και τις αναρίθμητες εκκλησίες με το γαλάζιο τρούλο, με κάποιο βενετσιάνικο κάστρο, με εντυπωσιακές παραλίες και τους μύλους να δεσπόζουν στους λόφους τους συνθέτουν την εικόνα αυτών των νησιών.

ΜΥΚΟΝΟΣ

Σήμερα πρόκειται για το πιο φημισμένο και κοσμοπολίτικο νησί της Ελλάδας και παρόλο που χαρακτηρίζεται από ξηρασία και έλλειψη βλάστησης, οι παραλίες και οι ζωηροί ρυθμοί της νυχτερινής ζωής του το κατατάσσουν στα δημοφιλέστερα από όλα τα ελληνικά νησιά. Η πρωτεύουσά του, η Χώρα, εντυπωσιάζει και αιχμαλωτίζει τον επισκέπτη από την πρώτη στιγμή, χάρη στη γεωγραφική θέση της και το αρχιτεκτονικό στυλ της.

Η φήμη του νησιού και ο μεγάλος αριθμός επισκεπτών, στους οποίους συγκαταλέγονται σημαντικές προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, έχουν δημιουργήσει την οικονομική ώθηση που έκανε διάσημο το εμπόριο της Μυκόνου.

Η Χώρα της Μυκόνου είναι η πιο όμορφη και η καλύτερα συντηρημένη πόλη, αλλά και πρότυπο σε όλες τις Κυκλάδες. Το δραστήριο λιμάνι της, κατασκευασμένο σαν ένας λαβύρινθος από στενά σοκάκια για προστασία από τους ανέμους και τις επιθέσεις των πειρατών, είναι ένα από τα πιο φωτογραφισμένα της Ελλάδας.

Στη ζώνη του κάστρου, όπου βρίσκεται το αρχαίο και μεσαιωνικό κέντρο της σημερινής πόλης, διατηρείται κάτασπρο, εντυπωσιακό για τη φυσική πλαστικότητά του, το σύμπλεγμα των εκκλησιών με την ονομασία Παραπορτιανή, που αποτελείται από πέντε παρεκκλήσια. Μαζί με τους γραφικούς μύλους αποτελεί σύμβολο αυθεντικότητας του νησιού.

Η Μικρή Βενετία είναι μία από τις πιο γραφικές γωνιές των Κυκλάδων, η γειτονιά των καλλιτεχνών, με σπίτια ψηλά που τα βαμμένα μπαλκόνια τους προβάλλουν στη θάλασσα.

Η νυχτερινή ζωή της Μυκόνου είναι ξακουσμένη σε όλο τον κόσμο. Χιλιάδες νέοι ονειρεύονται να περάσουν μερικές νύχτες ξεφαντώνοντας στο κοσμοπολίτικο νησί του έρωτα. Εδώ, ο χορός και το κέφι δεν σταματάνε έως τα ξημερώματα, ξεκινώντας πολλές φορές από κάποια παραλία από το σούρουπο με τη διασκέδαση να κορυφώνεται χωρίς καμία αναστολή και κανένα ταμπού. Στα πιο διάσημα μπαρ και καφέ του νησιού διασκεδάζουν μαζί επώνυμοι και ανώνυμοι, άνθρωποι νεαρής και μεγαλύτερης ηλικίας, gay και straight, ξένοιαστοι και συντηρητικοί, εργαζόμενοι και άνθρωποι των διαπραγματεύσεων, πολιτικοί και καλλιτέχνες, σε ένα μοναδικό πολυποίκιλο ανθρώπινο μωσαϊκό.

Στη Μύκονο μπορεί κανείς να απολαύσει αυθεντικές γεύσεις κυκλαδίτικης και μεσογειακής γαστρονομίας, με βάση το ψάρι, το τοπικό κρέας, τα λαχανικά, τα θαλασσινά, για να μην αναφερθούμε στα εκλεκτά γαλακτοκομικά προϊόντα και τα περίφημα γλυκά του νησιού. Πολύ διάσημη είναι η λόζα, καπνιστό χοιρινό κρέας με πολλά αρωματικά βότανα, η κοπανιστή, το τυπικό λευκό τυρί της Μυκόνου, η κρεμμυδόπιτα, πίτα με κρεμμύδια και τοπικό τυρί, η μελόπιτα, πίτα με γλυκό τυρί που παρασκευάζεται με τοπικό τυρί, μέλι, κανέλα και αυγά και τα διάσημα αμυγδαλωτά, γλυκάκια με αμύγδαλο σε σκόνη και άχνη ζάχαρη.

ΔΗΛΟΣ

Η Δήλος, που δεν κατοικείται σήμερα, βρίσκεται πολύ κοντά στη Μύκονο με την οποία έχει καθημερινή ακτοπλοϊκή σύνδεση. Το νησί έχει έκταση 3,5 τ. χλμ. Η Δήλος είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας. Εδώ, σύμφωνα με το θρύλο, η Λητώ έφερε στη ζωή την Άρτεμη και τον Απόλλωνα. Οι Ίωνες, που έφτασαν στο νησί γύρω στο 1.000 π.Χ. έφεραν μαζί τους τη λατρεία του Απόλλωνα και τις δελφικές γιορτές, με ύμνους και αγώνες προς τιμήν του.

Το 700 π.Χ. η Δήλος ήταν ήδη θρησκευτικό κέντρο πρώτης τάξης. Από τόπος προσκύνησης έγινε αργότερα εμπορικό λιμάνι, κυρίως κατά τον 3ο και 4ο αι. π.Χ. Σήμερα συνιστά υπαίθριο αρχαιολογικό μουσείο με μωσαϊκά και μαρμάρινα χαλάσματα που την άνοιξη καλύπτουν αγριολούλουδα.

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

 

	Η Σαντορίνη θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας. Βρίσκεται στο νότιο άκρο των Κυκλάδων και έχει έκταση 78 τ. χλμ. Πρόκειται για ένα ηφαιστειακό νησί, με μεγάλες απόκρημνες πλαγιές στα δυτικά, ενώ στα ανατολικά επικρατούν παραλίες με άμμο και βότσαλο.
Τον 16ο αι. π.Χ. έγινε μια μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη που προκάλεσε το βύθισμα ενός μεγάλου τμήματος του νησιού και τη δημιουργία ενός μεγάλου κρατήρα (Καλντέρα), μοναδικού στον κόσμο, που δικαιολογημένα έχει προσελκύσει χιλιάδες Έλληνες και τουρίστες. Μερικοί ερευνητές συσχετίζουν αυτή την τοποθεσία με την αρχαία Ατλαντίδα. Το πιο ψηλό σημείο του νησιού είναι ο Προφήτης Ηλίας (556 μ.), όπου υπάρχει το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, το οποίο γιορτάζει στις 20 Ιουλίου.
	Το μεγάλο αξιοθέατο της Σαντορίνης είναι άλλωστε η παραδοσιακή αρχιτεκτονική της. Τα λευκά σπίτια που είναι διάσπαρτα στη μαύρη, ηφαιστειακή γη, σκαμμένα μέσα στις απόκρημνες πλαγιές, δίνουν ένα μεγαλοπρεπή αέρα στο νησί. Από την πρωτεύουσα, τη Θήρα (Φυρά, στα νέα ελληνικά), μπορεί κανείς να θαυμάσει από ψηλά τη θέα στο απέραντο Αιγαίο και τα νησάκια Θηρασιά, Παλαιά και Νέα Καμμένη. Κλασική εικόνα αποτελούν οι αμέτρητοι άνθρωποι που απολαμβάνουν το ηλιοβασίλεμα, το οποίο μένει πραγματικά ανεξίτηλο στη μνήμη.

Η αρχαία Θήρα, αρχαιολογικός χώρος μεγάλου ενδιαφέροντος, χωρίζεται στα δύο από ένα ιερό μονοπάτι. Βρίσκεται στο Μέσα Βουνό, στα 396 μ. πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, ανάμεσα στις παραλίες Καμάρι και Περίσσα. Ιδρύθηκε τον 9ο αι. π.Χ. από αποίκους Δωριείς με αρχηγό τον Θήρα και συνέχισε να κατοικείται έως τη βυζαντινή περίοδο. Τα ερείπια που διέρχονται από το πιο ψηλό σημείο της θάλασσας ανάγονται χρονολογικά στον 3ο αι. π.Χ. και στους Πτολεμαίους, με τα υπολείμματα του ελληνιστικού και ρωμαϊκού πολιτισμού.

Η μινωική πόλη στο Ακρωτήρι είναι μια παλιά, υπόγεια πόλη, μεγάλου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Είναι σε κάθε περίπτωση ένα από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά αξιοθέατα στον κόσμο. Βρίσκεται στα νότια του νησιού. Ονομαζόταν ενίοτε η Πομπηία των ελληνικών νησιών. Ανακαλύφθηκε το 1866 και συνδέθηκε στενά με το θρύλο της χαμένης πολιτείας της Ατλαντίδας. Οι ανασκαφές βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη.

Η εκκλησία της Παναγιάς της Επισκοπής: Βρίσκεται κοντά στο χωριό Μέσα Γωνιά και ιδρύθηκε από τον βυζαντινό Αυτοκράτορα Αλέξιο Α’ Κομνηνό. Στις 15 Αυγούστου γίνεται μια μεγάλη γιορτή προς τιμή της Παρθένου Μαρίας, στην οποία συμμετέχουν νησιώτες και επισκέπτες από κάθε μέρος του κόσμου.