Η πιο διαμαρτυρόμενη και αναρχική γειτονιά της Αθήνας διχάζεται μεταξύ του gentrification, της ανάγκης προσαρμογής στη νέα εποχή και της επιθυμίας να διατηρήσει την ουσία της.
Για πολλά χρόνια, τα Εξάρχεια ήταν για πολλούς συνώνυμα με συγκρούσεις με την αστυνομία, κάψιμο αυτοκινήτων, ταραχές και ναρκωτικά, αλλά και με υπόγεια μπαρ, θρυλικά πάρτι μετά το πέρας του ωραρίου και γενικότερα νυχτερινή ζωή. Ωστόσο, πρόσφατα, η εκτεταμένη εξευγενισμό της πόλης έχει αλλάξει το τοπίο. Και τα Εξάρχεια, εκτός του ότι είναι πολύ κεντρικά για να μείνουν αναλλοίωτα, είναι επίσης ένα πυρηνικό μέρος της καρδιάς της Αθήνας ακριβώς λόγω του χαρακτήρα του ως νηπίου τρομερού της πρωτεύουσας. Μόλις πριν από ένα μήνα, το περιοδικό Time Out το έβαλε στην τριακοστή πρώτη θέση στη λίστα του με τις πιο cool γειτονιές στον κόσμο: τα Εξάρχεια καβαλούν το κύμα της δημοτικότητάς τους με ανάμεικτα συναισθήματα. Υπάρχει ένα μεγάλο ανοιχτό μέτωπο στην περιοχή και είναι το μετρό: τα έργα που σκοπεύουν να τοποθετήσουν τον σταθμό στην πλατεία προκαλούν την υποψία των ντόπιων, που αντιλαμβάνονται την επιθυμία να διαλύσουν τον πιο «πολεμιστή» πυρήνα της πόλης. και οι διαμαρτυρίες είναι το καθημερινό μας ψωμί.
Όμως, από την άλλη, η καθημερινή ζωή συνεχίζεται σε αυτή την τριγωνική συνοικία που βρίσκεται ανάμεσα στους σταθμούς του μετρό Πανεπιστήμιο και Ομόνοια και στον άξονα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, που έχει χώρους τόσο σημαντικούς όπως το Αρχαιολογικό Μουσείο ή το Πεδίο του Άρεως. Και τα δύο είναι καλά παραδείγματα των θετικών αλλαγών που βιώθηκαν σε αυτό το μέρος της πόλης: ενώ πριν από μερικά χρόνια, η σύσταση ήταν να μην μπείτε στο Pedío tu Áreos μόλις δύει ο ήλιος, σήμερα θα μπορείτε να δείτε ανθρώπους όλων των ηλικιών και συνθήκες περπατώντας γύρω και, με λίγη τύχη, ίσως θα συναντήσουν ακόμη και μια συναυλία.
Το ίδιο ισχύει ως ένα βαθμό και με το Αρχαιολογικό Μουσείο: οι επισκέπτες μπαίνανε και έβγαιναν από την κύρια πρόσοψη, αλλά οι πλαϊνοί και οι πίσω δρόμοι (Στουρνάρη, Τοσίτσα, Ζαΐμη) πρόσφεραν ένα έρημο πανόραμα. Τώρα θα τα δείτε γεμάτα νέα ιδρύματα που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν τον κόσμο. Το Αρχαιολογικό Μουσείο, παρεμπιπτόντως, είναι μια ουσιαστική επίσκεψη στην πόλη της Αθήνας: εκεί μπορούμε να δούμε κομμάτια από όλους τους πολιτισμούς του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας, μια εντυπωσιακή συλλογή αντικειμένων από την Αίγυπτο και αληθινούς θησαυρούς όπως η Μάσκα του Ο Αγαμέμνονας, μεταξύ πολλών άλλων. Μην το χάσεις.
Ας συνεχίσουμε να αποστασιοποιούμαστε από το στερεότυπο του αντάρτικου δρόμου: δίπλα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, στην οδό Σίνα (φυσικό σύνορο Εξαρχείων-Νεάπολης με το πιο αρχοντικό Κολωνάκι), θα βρείτε και τη Γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία, επηρεασμένη από το Bauhaus. , όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε πολύ επιλεγμένες συναυλίες ιερής μουσικής χωρίς κόστος.
Στην πλατεία βρίσκεται το βιβλιοπωλείο Biblioteque, ένας τόπος συνάντησης όπου είναι τόσο εύκολο να παρακολουθήσετε μια μικρή συναυλία όσο μια παρουσίαση βιβλίου, και στην κεντρική οδό Βαλτετσίου βρίσκεται το βιβλιοπωλείο-παιχνιδάδικο Fagotto books, που ειδικεύεται στη μουσική.
Μιλώντας για καταστήματα παιχνιδιών, η Νεάπολη έχει ένα από τα πιο περιποιημένα της Αθήνας: την Ανέλιξη, που βρίσκεται στην οδό Ιπποκράτους. Είναι ένα μικρό μέρος που εστιάζει σε ποιοτικά παιχνίδια και παιχνίδια, και όπου οι πωλητές θα ξέρουν πώς να μας καθοδηγήσουν όταν πρόκειται να δώσουμε ένα δώρο (συνιστούμε τις ομπρέλες, είναι εξαιρετικές και οικονομικές). Είμαι σίγουρος ότι δυσκολεύονται περισσότερο να βγουν από το κατάστημα παρά να μπουν σε αυτό.
Ένας άλλος κλάδος που ανθίζει στα Εξάρχεια και τη Νεάπολη είναι τα καταστήματα βινυλίου. Όταν λέμε ότι ανθίζει, δεν υπερβάλλουμε: μόνο στην οδό Θεμιστοκλέους μπορείτε να βρείτε τρία ή τέσσερα (μεταξύ αυτών το θρυλικό Vinylio Record Store Café), αλλά χωρίς αμφιβολία μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα ιδρύματα είναι το Rock ‘n’ Roll Circus, το Discobole και το Vinyl City.
Στα Εξάρχεια και στη Νεάπολη υπάρχουν επίσης πολλοί κινηματογράφοι, ανοιχτοί και κλειστοί. Τα πολύ διάσημα Vox και Riviera, για παράδειγμα, είναι πολύ αγαπημένα των κινηματογραφόφιλων της πρωτεύουσας. Αλλά και το Ekran, το Alphaville και το Panathinea, αχώριστοι συνοδοιπόροι των νυχτών του καλοκαιριού.
Αν αναζητούμε ζωή και διασκέδαση, αλλά δεν είμαστε ιδιαίτερα ξενύχτηδες, η σαββατιάτικη πρωινή αγορά φρούτων και λαχανικών η Καλλίδρομου είναι ιδανική για εμάς, αφού συνδυάζει τα πάντα: αφενός, μια παραδοσιακή αγορά από αυτές που γίνονται σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας (σε διαφορετικές ημέρες της εβδομάδας). Από την άλλη, η αγορά δίνει πάντα την τέλεια δικαιολογία για να πάτε να πιείτε έναν καφέ με τους φίλους που συναντάτε, και έτσι τα πρωινά του Σαββάτου, τα καφέ των Εξαρχείων και της Νεάπολης είναι γεμάτα ζωή με ανθρώπους με τσάντες να χαιρετούν ο ένας τον άλλον , συναντώντας ο ένας τον άλλον και περνώντας από τραπέζι σε τραπέζι.
Μια από τις τελευταίες ανακαλύψεις στην περιοχή αξίζει μια στάση για ένα ανακουφιστικό σνακ: είναι το Μαύρο Σαλάμι, μικροαρτοποιείο, όπως αυτοαποκαλούνται (ή μίνι-αρτοποιείο, έτσι καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον). Αλλά, αν τα κλασικά είναι το πράγμα σου, μπορείς να πας και στο Αριστον, που σε όλη του τη ζωή χορταίνει την πείνα των περαστικών.
Δεν μιλάμε για καφέδες, έχουν πολλά να διαλέξετε, και δεν χρειάζεται να ψάξετε. Φυσικά, έχουμε κάποια αγαπημένα, όπως το Jartes, ένα από τα «παλιά» καφέ, το Selas, τόσο ευχάριστο τη μέρα όσο και το βράδυ, ή το Blue Bear, ένα από τα «καινούργια».
Εάν αρχίζετε να πεινάτε, μην ανησυχείτε, ούτε αυτό θα είναι πρόβλημα. Η περιοχή έχει ένα ευρύ φάσμα δυνατοτήτων: από τις πιο παραδοσιακές ταβέρνες, όπως το Η Λευκά ή το Πειναλέων, μέχρι την κρητική γεύση του Rakumel ή την ιδιαίτερη γοητεία των πιάτων του Αμα Λάχει. Για να μην αναφέρουμε τη γκουρμέ πινελιά της Μις Νεάπολις, άλλο ένα από τα μέρη που έχει καταφέρει να βρει θέση στη μεγάλη γκάμα προσφορών της περιοχής.
Άλλα ενδιαφέροντα μέρη είναι η Susurada, ένα ολοήμερο μπαρ που, εκτός από μια ασυναγώνιστη τοποθεσία, προσφέρει μια ασυναγώνιστη δέσμευση για καλό φαγητό και ποιοτικά υλικά, και το Τανίνι αγάπη μου, ένα wine bar ένα από τα η πιο δραστήρια που διοργανώνει και γευσιγνωσίες κρασιών και μάλιστα μηνιαία μαθήματα.
Αν ψάχνουμε για ένα «εστιατόριο εστιατορίου», μπορούμε πάντα να επιλέξουμε το Γιάντες, μια διαχρονική αξία, ή να ρισκάρουμε να δοκιμάσουμε μια από τις πιο πολυσυζητημένες καινοτομίες των τελευταίων χρόνων, το Φαραώ, το στοίχημα του σεφ Μανώλη Παπουτσάκη: εστιατόριο – wine bar -ηχοφιλικό μπαρ όπου το μαγείρεμα γίνεται χωρίς ρεύμα, μόνο με καυσόξυλα.
Από την άλλη, αν είναι άτυπο αυτό που μας αρέσει, δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουμε την ποιότητα: μπορούμε πάντα να πάμε στη Λέσβο και να απολαύσουμε τα θαλασσινά και τα ψαρικά τους τάπας σε συνδυασμό με ούζο ή στο Hayat για να γλείφουμε τα δάχτυλά μας δοκιμάζοντας κουρδικές σπεσιαλιτέ. Ή ακόμα και το Cookoomela, ένα βέγκαν σουβλάκι — κάτι που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού, το εγγυώμαι.
Μόλις ικανοποιηθεί η όρεξή σας, θα είναι ώρα να πάτε για ένα ποτό. Το Santaroza έχει ένα από τα μεγαλύτερα μπαρ της πόλης, σερβίρει καλά κοκτέιλ και έχει το επάγγελμα του κλασικού μπαρ. Μια άλλη επιλογή είναι το Αλεξανδρινός, που αγαπούν πολύ οι ντόπιοι για τη ζεστή του ατμόσφαιρα και την ποιότητα των κοκτέιλ του. Για να συνεχίσουμε το γλέντι και να χορέψουμε μέχρι το ξημέρωμα μπορούμε να πάμε στον Άγιο, όπου η νεαρή πελατεία εκπλήσσει χορεύοντας ειδικά ελληνική μουσική. Αν ψάχνουμε για ένα πανόραμα πιο χαρακτηριστικό του underground χαρακτήρα της γειτονιάς, μπορούμε να πάμε στο Skullbar, όπου η ροκ μουσική θα μας συντροφεύει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Φεύγοντας, νέα στάση στο αρτοποιείο και… κοιμηθείτε!
Εν ολίγοις, τα Εξάρχεια πρέπει να επισκεφθείτε για να γνωρίσετε το κέντρο της Αθήνας και να αναπνεύσετε την πιο χουλιγκανική ατμόσφαιρα της πρωτεύουσας. Μην το χάσεις.
